Με την ιαχή "αέρα να τους φάμε", το ΠΑΣΟΚ και οι σύμμαχοί του εφορμούν, όχι στην κυβέρνηση βρε... Μη βιάζεστε. Κατά της ΠΟΣΔΕΠ γίνεται η έφοδος. Ουδέποτε συνδικάτο, με δημοκρατικά εκλεγμένη διοίκηση, έχει υποστεί τέτοια επίθεση όσο τώρα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού που οδεύει την άλλη εβδομάδα (6-8 Μαρτίου) στο 9ο Συνέδριό της. Στόχος αυτής επίθεσης, να χάσει η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών την πλειοψηφία εδρών στο νέο Δ.Σ. προκειμένου η ΠΟΣΔΕΠ ν' αλλάξει... χαρακτήρα. Και από μαχητικό, αυτόνομο συνδικάτο να γίνει... τεχνικός σύμβουλος και μάλιστα περιορισμένων αρμοδιοτήτων, στο πλευρό της κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές όποτε γίνουν αυτές.
Το συνέδριο θα καθορίσει την έκβαση της μετωπικής σύγκρουσης δύο πόλων. Από τη μια η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών (μια πολυσυλλεκτική αριστερή συμμαχία στην οποία μετέχουν πανεπιστημιακοί του ΣΥΡΙΖΑ, άλλων πολιτικών αριστερών σχημάτων ή ανένταχτοι αριστεροί).
Από την άλλη, η Αντι-Συσπείρωση στη Συσπείρωση. Ενα μπλοκ, ετερόκλητο, στο οποίο πρωτοκαθεδρία έχει το ΠΑΣΟΚ και ακολουθεί η Αριστερή Μεταρρύθμιση στην οποία μετέχουν και μέλη της ανανεωτικής πτέρυγας του Συνασπισμού και συσπειρώνεται σε μια Αντι-ΠΟΣΔΕΠ βάση. Στα περισσότερα ιδρύματα που έχουν διεξαχθεί εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων η Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης (ΚΙΠΑΝ) που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ και η ΑΡ.ΜΕ. κατεβαίνουν μαζί με κύριο σύνθημα την... ανακατάληψη της ΠΟΣΔΕΠ. Αν αυτή η συμμαχία διατηρηθεί και στο συνέδριο, μένει να το δούμε. Η σύμπραξη αυτή σε αρκετά ιδρύματα διανθίζεται και από... "σοφούς" ή δεξιούς πανεπιστημιακούς που επαγγέλλονται ένα νέο, "φρόνιμο" συνδικαλισμό.
Και... οι "σοφοί"
Ας πούμε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, έθεσαν υποψηφιότητα για σύνεδροι οι Γ.Παγουλάτος και Π.Τσακλόγλου, δύο εκ των μελών της επιτροπής "σοφών" του κ.Θ.Βερέμη που συνέταξε το πόρισμα στο οποίο στηρίχτηκε το νομοθέτημα της Μ.Γιαννάκου για τα πανεπιστήμια. Και οι δύο εξελέγησαν μαζί με τους υπόλοιπους οκτώ συνυποψήφιους της ομάδας τους, αφού προηγουμένως είχαν αποφασίσει ένα σκληρό πλειοψηφικό σύστημα που απέκλειε τους ... αντιπάλους. Παρ' ότι ζητήθηκε από τη Συσπείρωση Πανεπιστημιακών να αλλάξει αυτό, η πλειοψηφία που ως "κύρια έγνοια έχει τη συνεχή αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ 'εκπροσώπων' και 'εκπροσωπούμενων'", ...δημοκρατικά επέμεινε στο πλειοψηφικό και άρα στον αποκλεισμό.
Η Ν.Δ. εξουσιοδοτεί...
Η κυβερνώσα παράταξη, με εξαίρεση ελάχιστα ιδρύματα ή σχολές, δεν έχει διακριτή παρουσία. Οι δεξιοί "μεγαλοκαθηγητάδες" σνομπάρουν τον συνδικαλισμό. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν είναι απούσα από τις εκλογές. Στο πνεύμα της δικομματικής συναίνεσης στον χώρο της παιδείας, μοιάζει να έχει δώσει στο ΠΑΣΟΚ την εξουσιοδότηση να "καθαρίσει" την ΠΟΣΔΕΠ από τα ...αριστερά μιάσματα. Στην επιχείρηση "ανακατάληψη" συνεισφέρουν τα μάλλα εκδοτικά συγκροτήματα φτιάχνοντας... παράσταση νίκης όταν ακόμα βρισκόμαστε στο μέσο της διαδρομής (οι εκλογές έχουν αναδείξει το 50% από τους 300 αντιπροσώπους που αναμένεται να αποτελέσουν το σώμα του συνεδρίου).
Αλλά η Συσπείρωση κρατάει
Παρά τα δημοσιογραφικά, καταιγιστικά, πυρά στις κάλπες, η Συσπείρωση δεν κατατροπώνεται παρ' ότι σε ορισμένα ιδρύματα καταγράφει κάμψη (π.χ. Πάτρα). Σε, άλλα ιδρύματα, ωστόσο, διατηρεί τις δυνάμεις της παρά την αύξηση της συμμετοχής, ενώ σε κάποια πετυχαίνει και αύξηση, όπως για παράδειγμα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών εξέλεξε 11 αντιπροσώπους, η Ενιαία Κίνηση Πανεπιστημιακών (ΠΑΣΟΚ) 7 και ακολούθησαν τρεις άλλες παρατάξεις με 6, 5 και 2 έδρες. Χωρίς μεταβολές σε σχέση με τις προηγούμενες διαδικασίες τα αποτελέσματα στο Πάντειο, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο όπου η Συσπείρωση προσήλθε στις κάλπες χωρίς τους Λ.Απέκη και Γ.Μαίστρο που επέλεξαν να μην είναι υποψήφιοι ούτε για τις εκλογές του συλλόγου ούτε για το συνέδριο.
Και οι δύο έχουν περίπου δαιμονοποιηθεί από το ετερόκλητο μπλοκ... της επιβολής της τάξης στα πανεπιστήμια, ενώ η Συσπείρωση εμφανίζεται κάτι σαν το... πολιτικό σκέλος βίαιων ομάδων. Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ αναγορεύεται, με διάφορες αποχρώσεις, σε εχθρό του Πανεπιστημίου κατηγορούμενη τελικά επειδή εφαρμόζει τις αποφάσεις που ελήφθησαν μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες στο προηγούμενο συνέδριο.
Κυβέρνηση... ΠΟΣΔΕΠ
Για την ΚΙΠΑΝ, οι αγώνες του πανεπιστημιακού κινήματος για την υπεράσπιση του άρθρου 16, ενάντια στον καταιγισμό νομοθετημάτων της κυβέρνησης της Ν.Δ. είναι "ανεύθυνες και ανέξοδες ψευτοεπαναστατικές πρακτικές". Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ έχει τόσες ευθύνες για την κατάσταση στα πανεπιστήμια όσο και η κυβέρνηση. Ο "κεντρικός πυρήνας" της Ομοσπονδίας εμφανίζεται αν όχι να καθοδηγεί να προσφέρει κάλυψη σε "ολοκληρωτικές αντιλήψεις" μικρής ομάδας φοιτητών. Για την ΑΡ.ΜΕ., η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ έχει επιλέξει στη στείρα άρνηση και τη συνεχή σύγκρουση συμμαχώντας με τις πιο ακραίες δυνάμεις του φοιτητικού συνδικαλισμού. Είναι μυωπική, είναι ανεύθυνη, είναι υποκριτική είναι αυτοκαταστροφική, είναι επιζήμια και πρέπει να φύγει. Για την "ομάδα υποψηφίων" από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών η τακτική της ΠΟΣΔΕΠ οδηγεί το πανεπιστήμιο στην παρακμή. Σ' αυτό συμφωνεί και η ΑΡ.ΜΕ. που στη διακήρυξή της φιλοξενεί την ίδια ακριβώς φράση. Μήπως φταίει η πολιτική της ΠΟΣΔΕΠ που κλείνουν τα Παιδαγωγικά λόγω αδυναμίας να λειτουργήσουν; Μήπως φταίει η πολιτική της ΠΟΣΔΕΠ που τελεί υπό παραίτηση η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αιγαίου λόγω της υποχρηματοδότησης του ιδρύματος; Μήπως τελικά είναι η ΠΟΣΔΕΠ κυβέρνηση και δεν το'χουμε πάρει χαμπάρι;
Τα... ανακλαστικά της υστερίας
Πού πατάει η υστερία αυτού του ετερόκλητου μπλοκ είτε είναι μαζί είτε χώρια; Αντιγράφουμε και πάλι από την ανακοίνωση των Παγουλάτου-Τσακλόγλου και λοιπών του Οικονομικού (σχετική φράση περιλαμβάνεται και στη διακήρυξη της ΑΡ.ΜΕ., σύμφωνα με την οποία: Πρώτον, τα ανακλαστικά της ΠΟΣΔΕΠ, "είναι ταχύτατα όταν πρόκεται για π.χ. το μεσανατολικό (σ.σ.: προφανώς εννοεί τη σφαγή στη Γάζα όπου εκδόθηκε ανακοίνωση αλληλεγγύης), αλλά μειωμένα ή εντελώς νεκρά όταν πρέπει να καταδικάσει το νιοστό κρούσμα βιαιοπραγίας με θύμα κάποιο μέλος ΔΕΠ. Πες, πες θα πιστέψουμε ότι στα πανεπιστήμια το μόνο που γίνεται είναι φοιτητές να δέρνουν καθηγητές υπό την καθοδήγηση της αριστεράς! Δεύτερον, "το έργο της", σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, "εξαντλείται στη διοργάνωση απεργιών και διαδηλώσεων, καθώς και στην ενθάρρυνση των καταλήψεων που σχεδόν πάντοτε καταλήγουν στην κατάλυση των ελευθεριών και σε εκτεταμένες καταστροφές".
Θέμα πρώτον λοιπόν. Τα... ανακλαστικά. Θέμα δεύτερον, οι απεργίες, καταλήψεις που ενοχοποιούνται για την κρίση στο πανεπιστήμιο. Πρέπει να ψάξει κανείς στις ανακοινώσεις και στις διακηρύξεις τους για να βρει τι προκάλεσε τις απεργίες, τις καταλήψεις και την κρίση στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Τίποτα για το άρθρο 16; Τίποτα για τον νόμο Γιαννάκου που κατά κοινή ομολογία δεν εφαρμόζεται διότι δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί; Τίποτα για τον νόμο για τα μεταπτυχιακά; Τίποτα για την αξιολόγηση; Τίποτα για την ιδιωτικοποίηση; Τίποτα για την υποχρηματοδότηση; Τίποτα για τα κολέγια; Α, εδώ υπάρχει. Η ΚΙΠΑΝ καταγγέλλει τη θέση για άμεσο κλείσιμο των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών ως θέση που στερείται κάθε πολιτικής και κοινωνικής υπευθυνότητας. Πρόκειται για τη θέση του Συνασπισμού που σκοπίμως παραλείπεται το δεύτερο μέρος της το οποίο αφορά στο φραντσάιζινγκ.
Απολύτως κατανοητά τα παραπάνω. Την ώρα που οι πανεπιστημιακοί και φοιτητές στις ... πρωτοπόρες χώρες του νεοφιλευθερισμού, κινητοποιούνται ενάντια στις επιταγές της Μπολώνιας που την εφαρμόζουν από καιρό, η ΚΙΠΑΝ καλεί σε συστράτευση για την εφαρμογή τους, "χωρίς αισθήματα μιζέριας και εξαρτησιακών συμπλεγμάτων". Είναι μετά απ' αυτά να μη λυσσάνε με την ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ και την αγωνιστική γραμμή της;
Δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε
Αναγνωρίζοντας λάθη και αδυναμίες, τονίζει από την πλευρά της η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών, δεν θα σταματήσουμε να συζητάμε για τους όρους και τις μορφές δράσης του κινήματος ούτε θα διστάσουμε να κάνουμε κριτική σε μορφές βίαιης δράσης που υπονομεύουν τη χειραφέτηση, την αυτονομία και την εσωτερική δημοκρατία στο πλαίσιο της πανεπιστημιακής κοινότητας. Η Συσπείρωση δεν θα σταματήσει όμως να καταγγέλλει την υποκρισία εκείνων που νιώθουν απειλούμενοι από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και βολεύονται μια χαρά με τη βία της νεοφιλελεύθερης αντι-μεταρρύθμισης.
Της Πίκιας ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΥ
H ΑΥΓΗ
1/3/2009
Το συνέδριο θα καθορίσει την έκβαση της μετωπικής σύγκρουσης δύο πόλων. Από τη μια η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών (μια πολυσυλλεκτική αριστερή συμμαχία στην οποία μετέχουν πανεπιστημιακοί του ΣΥΡΙΖΑ, άλλων πολιτικών αριστερών σχημάτων ή ανένταχτοι αριστεροί).
Από την άλλη, η Αντι-Συσπείρωση στη Συσπείρωση. Ενα μπλοκ, ετερόκλητο, στο οποίο πρωτοκαθεδρία έχει το ΠΑΣΟΚ και ακολουθεί η Αριστερή Μεταρρύθμιση στην οποία μετέχουν και μέλη της ανανεωτικής πτέρυγας του Συνασπισμού και συσπειρώνεται σε μια Αντι-ΠΟΣΔΕΠ βάση. Στα περισσότερα ιδρύματα που έχουν διεξαχθεί εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων η Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης (ΚΙΠΑΝ) που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ και η ΑΡ.ΜΕ. κατεβαίνουν μαζί με κύριο σύνθημα την... ανακατάληψη της ΠΟΣΔΕΠ. Αν αυτή η συμμαχία διατηρηθεί και στο συνέδριο, μένει να το δούμε. Η σύμπραξη αυτή σε αρκετά ιδρύματα διανθίζεται και από... "σοφούς" ή δεξιούς πανεπιστημιακούς που επαγγέλλονται ένα νέο, "φρόνιμο" συνδικαλισμό.
Και... οι "σοφοί"
Ας πούμε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, έθεσαν υποψηφιότητα για σύνεδροι οι Γ.Παγουλάτος και Π.Τσακλόγλου, δύο εκ των μελών της επιτροπής "σοφών" του κ.Θ.Βερέμη που συνέταξε το πόρισμα στο οποίο στηρίχτηκε το νομοθέτημα της Μ.Γιαννάκου για τα πανεπιστήμια. Και οι δύο εξελέγησαν μαζί με τους υπόλοιπους οκτώ συνυποψήφιους της ομάδας τους, αφού προηγουμένως είχαν αποφασίσει ένα σκληρό πλειοψηφικό σύστημα που απέκλειε τους ... αντιπάλους. Παρ' ότι ζητήθηκε από τη Συσπείρωση Πανεπιστημιακών να αλλάξει αυτό, η πλειοψηφία που ως "κύρια έγνοια έχει τη συνεχή αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ 'εκπροσώπων' και 'εκπροσωπούμενων'", ...δημοκρατικά επέμεινε στο πλειοψηφικό και άρα στον αποκλεισμό.
Η Ν.Δ. εξουσιοδοτεί...
Η κυβερνώσα παράταξη, με εξαίρεση ελάχιστα ιδρύματα ή σχολές, δεν έχει διακριτή παρουσία. Οι δεξιοί "μεγαλοκαθηγητάδες" σνομπάρουν τον συνδικαλισμό. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν είναι απούσα από τις εκλογές. Στο πνεύμα της δικομματικής συναίνεσης στον χώρο της παιδείας, μοιάζει να έχει δώσει στο ΠΑΣΟΚ την εξουσιοδότηση να "καθαρίσει" την ΠΟΣΔΕΠ από τα ...αριστερά μιάσματα. Στην επιχείρηση "ανακατάληψη" συνεισφέρουν τα μάλλα εκδοτικά συγκροτήματα φτιάχνοντας... παράσταση νίκης όταν ακόμα βρισκόμαστε στο μέσο της διαδρομής (οι εκλογές έχουν αναδείξει το 50% από τους 300 αντιπροσώπους που αναμένεται να αποτελέσουν το σώμα του συνεδρίου).
Αλλά η Συσπείρωση κρατάει
Παρά τα δημοσιογραφικά, καταιγιστικά, πυρά στις κάλπες, η Συσπείρωση δεν κατατροπώνεται παρ' ότι σε ορισμένα ιδρύματα καταγράφει κάμψη (π.χ. Πάτρα). Σε, άλλα ιδρύματα, ωστόσο, διατηρεί τις δυνάμεις της παρά την αύξηση της συμμετοχής, ενώ σε κάποια πετυχαίνει και αύξηση, όπως για παράδειγμα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών εξέλεξε 11 αντιπροσώπους, η Ενιαία Κίνηση Πανεπιστημιακών (ΠΑΣΟΚ) 7 και ακολούθησαν τρεις άλλες παρατάξεις με 6, 5 και 2 έδρες. Χωρίς μεταβολές σε σχέση με τις προηγούμενες διαδικασίες τα αποτελέσματα στο Πάντειο, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο όπου η Συσπείρωση προσήλθε στις κάλπες χωρίς τους Λ.Απέκη και Γ.Μαίστρο που επέλεξαν να μην είναι υποψήφιοι ούτε για τις εκλογές του συλλόγου ούτε για το συνέδριο.
Και οι δύο έχουν περίπου δαιμονοποιηθεί από το ετερόκλητο μπλοκ... της επιβολής της τάξης στα πανεπιστήμια, ενώ η Συσπείρωση εμφανίζεται κάτι σαν το... πολιτικό σκέλος βίαιων ομάδων. Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ αναγορεύεται, με διάφορες αποχρώσεις, σε εχθρό του Πανεπιστημίου κατηγορούμενη τελικά επειδή εφαρμόζει τις αποφάσεις που ελήφθησαν μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες στο προηγούμενο συνέδριο.
Κυβέρνηση... ΠΟΣΔΕΠ
Για την ΚΙΠΑΝ, οι αγώνες του πανεπιστημιακού κινήματος για την υπεράσπιση του άρθρου 16, ενάντια στον καταιγισμό νομοθετημάτων της κυβέρνησης της Ν.Δ. είναι "ανεύθυνες και ανέξοδες ψευτοεπαναστατικές πρακτικές". Η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ έχει τόσες ευθύνες για την κατάσταση στα πανεπιστήμια όσο και η κυβέρνηση. Ο "κεντρικός πυρήνας" της Ομοσπονδίας εμφανίζεται αν όχι να καθοδηγεί να προσφέρει κάλυψη σε "ολοκληρωτικές αντιλήψεις" μικρής ομάδας φοιτητών. Για την ΑΡ.ΜΕ., η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ έχει επιλέξει στη στείρα άρνηση και τη συνεχή σύγκρουση συμμαχώντας με τις πιο ακραίες δυνάμεις του φοιτητικού συνδικαλισμού. Είναι μυωπική, είναι ανεύθυνη, είναι υποκριτική είναι αυτοκαταστροφική, είναι επιζήμια και πρέπει να φύγει. Για την "ομάδα υποψηφίων" από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών η τακτική της ΠΟΣΔΕΠ οδηγεί το πανεπιστήμιο στην παρακμή. Σ' αυτό συμφωνεί και η ΑΡ.ΜΕ. που στη διακήρυξή της φιλοξενεί την ίδια ακριβώς φράση. Μήπως φταίει η πολιτική της ΠΟΣΔΕΠ που κλείνουν τα Παιδαγωγικά λόγω αδυναμίας να λειτουργήσουν; Μήπως φταίει η πολιτική της ΠΟΣΔΕΠ που τελεί υπό παραίτηση η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αιγαίου λόγω της υποχρηματοδότησης του ιδρύματος; Μήπως τελικά είναι η ΠΟΣΔΕΠ κυβέρνηση και δεν το'χουμε πάρει χαμπάρι;
Τα... ανακλαστικά της υστερίας
Πού πατάει η υστερία αυτού του ετερόκλητου μπλοκ είτε είναι μαζί είτε χώρια; Αντιγράφουμε και πάλι από την ανακοίνωση των Παγουλάτου-Τσακλόγλου και λοιπών του Οικονομικού (σχετική φράση περιλαμβάνεται και στη διακήρυξη της ΑΡ.ΜΕ., σύμφωνα με την οποία: Πρώτον, τα ανακλαστικά της ΠΟΣΔΕΠ, "είναι ταχύτατα όταν πρόκεται για π.χ. το μεσανατολικό (σ.σ.: προφανώς εννοεί τη σφαγή στη Γάζα όπου εκδόθηκε ανακοίνωση αλληλεγγύης), αλλά μειωμένα ή εντελώς νεκρά όταν πρέπει να καταδικάσει το νιοστό κρούσμα βιαιοπραγίας με θύμα κάποιο μέλος ΔΕΠ. Πες, πες θα πιστέψουμε ότι στα πανεπιστήμια το μόνο που γίνεται είναι φοιτητές να δέρνουν καθηγητές υπό την καθοδήγηση της αριστεράς! Δεύτερον, "το έργο της", σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, "εξαντλείται στη διοργάνωση απεργιών και διαδηλώσεων, καθώς και στην ενθάρρυνση των καταλήψεων που σχεδόν πάντοτε καταλήγουν στην κατάλυση των ελευθεριών και σε εκτεταμένες καταστροφές".
Θέμα πρώτον λοιπόν. Τα... ανακλαστικά. Θέμα δεύτερον, οι απεργίες, καταλήψεις που ενοχοποιούνται για την κρίση στο πανεπιστήμιο. Πρέπει να ψάξει κανείς στις ανακοινώσεις και στις διακηρύξεις τους για να βρει τι προκάλεσε τις απεργίες, τις καταλήψεις και την κρίση στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Τίποτα για το άρθρο 16; Τίποτα για τον νόμο Γιαννάκου που κατά κοινή ομολογία δεν εφαρμόζεται διότι δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί; Τίποτα για τον νόμο για τα μεταπτυχιακά; Τίποτα για την αξιολόγηση; Τίποτα για την ιδιωτικοποίηση; Τίποτα για την υποχρηματοδότηση; Τίποτα για τα κολέγια; Α, εδώ υπάρχει. Η ΚΙΠΑΝ καταγγέλλει τη θέση για άμεσο κλείσιμο των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών ως θέση που στερείται κάθε πολιτικής και κοινωνικής υπευθυνότητας. Πρόκειται για τη θέση του Συνασπισμού που σκοπίμως παραλείπεται το δεύτερο μέρος της το οποίο αφορά στο φραντσάιζινγκ.
Απολύτως κατανοητά τα παραπάνω. Την ώρα που οι πανεπιστημιακοί και φοιτητές στις ... πρωτοπόρες χώρες του νεοφιλευθερισμού, κινητοποιούνται ενάντια στις επιταγές της Μπολώνιας που την εφαρμόζουν από καιρό, η ΚΙΠΑΝ καλεί σε συστράτευση για την εφαρμογή τους, "χωρίς αισθήματα μιζέριας και εξαρτησιακών συμπλεγμάτων". Είναι μετά απ' αυτά να μη λυσσάνε με την ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ και την αγωνιστική γραμμή της;
Δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε
Αναγνωρίζοντας λάθη και αδυναμίες, τονίζει από την πλευρά της η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών, δεν θα σταματήσουμε να συζητάμε για τους όρους και τις μορφές δράσης του κινήματος ούτε θα διστάσουμε να κάνουμε κριτική σε μορφές βίαιης δράσης που υπονομεύουν τη χειραφέτηση, την αυτονομία και την εσωτερική δημοκρατία στο πλαίσιο της πανεπιστημιακής κοινότητας. Η Συσπείρωση δεν θα σταματήσει όμως να καταγγέλλει την υποκρισία εκείνων που νιώθουν απειλούμενοι από τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και βολεύονται μια χαρά με τη βία της νεοφιλελεύθερης αντι-μεταρρύθμισης.
Της Πίκιας ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΥ
1 σχόλιο:
άριστο παράδειγμα μεροληπτικής, μονόπλευρης και παραπλανητικής δημοσιογραφίας.
Δημοσίευση σχολίου